14تا 20مهرماه با شعار "برای کودکان، برای آینده" هفته ملی کودک اعلام شده است و
فرصتی است برای یادآوری اهمیت توجه به سلامت کودکان.
پنج سال اول زندگی سال‌های بسیار مهمی هستند. چرا که پایه موفقیت‌‌های آینده
کودک چه در دوران مدرسه و چه در سال‌های بعدی زندگی و همچنین پایه و اساس سلامت
جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی او در تمام عمر در این دوران بنا گذاشته می‌شود.
شهرزاد مهرآئین، کارشناس سلامت کودکان مرکز بهداشت
استان قزوین عنوان کرد: خوشبختانه امروزه با توجه به
توسعه بهداشت، مراقبت و آگاهی جهانی، کودکان بیشتری زنده می‌مانند و حمایت از
سلامت و کیفیت زندگی ایشان یک اولویت انکارناپذیر است. پژوهش‌های علمی، اهمیت
ترویج رشد سالم در دوران اولیه کودکی (از دوران جنینی تا 5 سالگی) را ثابت کرده و
نشان می‌دهد که برنامه‌های مبتنی بر توجه کامل به رشد اولیه کودک، فرصت فوق‌العاده‌ای
برای اجتناب از مشکلات رشد و تکامل ارائه می‌کند. این در حالی است که در حدود 1400
سال پیش در آموزه‌های دین مبین اسلام، اهمیت توجه به سنین آغاز کودکی و نیز تربیت
صحیح فرزندان و تعامل مثبت با ایشان مشهود است.
شواهدی از حوزه‌های فیزیولوژی، تغذیه، بهداشت، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و
آموزشی نشان می‌دهد که سال‌های اولیه در شکل‌گیری هوش، شخصیت و رفتار اجتماعی تعیین
کننده هستند. کودکان با توانایی های جسمی، اجتماعی و روانی متولد می‌شوند که به آن‌ها
اجازه می‌دهد ارتباط برقرار کنند، رشد کنند و بیاموزند. اگر این توانایی ها شناخته
و حمایت نشوند، به جای شکوفا شدن می‌‌خشکند.
بیشترین رشد هوشی در کودکان قبل از هشت سالگی است. اولین سال‌های زندگی در مورد
تغذیه و رشد جسمی کودکان بسیار تعیین کننده است و کودکانی که در این دوران متزلزل‌اند،
ریسک ناتوانی یا تأخیر در رشد شناختی (ذهنی) را خواهند دشت. در طول دو سال اول
زندگی بیشترین رشد سلول‌های مغزی، همراه با شکل‌گیری عصبی در مغز اتفاق می‌افتد.
به بیان دیگر سال‌ها و ماه‌های آغازین مهم‌ترین سال‌های زندگی برای سرمایه‌گذاری
برای توسعه انسانی است.
دلایل اقتصادی برای سرمایه‌گذاری در برنامه‌های دوره خردسالی جایگاه ویژه‌ای
را در سیاست‌های اقتصادی به خود اختصاص داده است. دنیای امروز به افراد تحصیل‌کرده،
خلاق، خوش‌فکر و انعطاف‌پذیر نیاز دارد. برنامه‌های رشد و تکامل کودکان خردسال، نه
تنها فردی و کوتاه‌مدت، بلکه اجتماعی، اقتصادی و بلند مدت بوده، فواید بسیاری برای
جامعه دارد و بر توانایی کودکان برای حضور مؤثر در خانواده و اجتماع بسیار مؤثر
است.