گاهی والدین یا افراد دیگری که به کودک آزار می‌رسانند، نمی‌دانند که رفتار آنان، باعث آزار کودک می‌شود. مانند کسانی که کودک را تنبیه بدنی می‌کنند، مورد تحقیر و توهین قرار می دهند، به نیازهای اساسی او توجهی ندارند و این رفتارها را عادی و معمولی می‌دانند. براین مبنا، یکی از بهترین راه‌های جلوگیری از کودک آزاری، آموزش پیشگیری از آن به والدین است.

مهسا امامیه، مسؤول سلامت روان و اجتماعی مرکز بهداشت شهید بلندیان شهرستان قزوین با گفتن این مطالب، بیان کرد: زمانی که کودک نتواند استقلال خود را از نظر روحی و روانی حفظ کند، آنگاه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد؛ بر همین اساس، پیشگیری از کودک‌آزاری و آموختن آموزه‌های مرتبط با آن به افرادی که مسؤولیت کودک را برعهده دارند، یکی از اهداف اساسی واحد سلامت روان و اجتماعی است.

کودک، نیازمند حمایت و مراقبت والدین

این کارشناس بهداشتی تصریح کرد: کودک به علت ویژگی‌هایی که از نظر سنی دارد، بسیار آسیب پذیرند و نیار به حمایت و مراقبت والدین دارند؛ ولی گاهی اوقات، بزرگسالان، به دلایل مختلف، به جای حمایت و مواظبت از کودک، او را مورد آزار قرارمی‌دهند.

وی بیان کرد: کودک‌آزاری، شامل رفتارهایی است که توسط افراد دیگر، به‌خصوص بزرگسالان، نسبت به کودک انجام می‌گیرد و به نوعی به سلامت جسمی و روانی او آسیب می‌رساند.

تأثیر شناخت کودک توسط والدین، در داشتن رفتار بهتر با او 

مسؤول سلامت روان و اجتماعی مرکز بهداشت شهرستان قزوین گفت: والدین با شناخت کودک و نیازهای اساسی او، سبب می‌شوند که رفتار بهتری با کودک داشته باشند و برای این کار می‌توانند از روش‌های مختلفی، مانند: خواندن کتاب‌های مناسب، شرکت در کلاس‌های آموزشی و مشورت کردن با افراد آگاه استفاده کنند؛ زیرا پیشگیری، همیشه، بهتر، آسان تر و سریع‌تر از درمان است.

این کارشناس اظهار کرد: برای پیشگیری از کودک آزاری، می‌توان از راه‌کارهایی مانند: آشنایی با حقوق و نیازهای اساسی کودک، پذیرش مسؤولیت‌ها و انجام وظایف خود به‌عنوان پدر، مادر، معلم و سرپرست نسبت به کودک، توجه به سلامت جسمی و روانی خود و کاهش فشارهای عصبی و مشکلات رفتاری خود استفاده کرد.

امنیت کودک، در دستان والدین

به گفته امامیه، والدین می‌توانند با ايجاد احساس امنيت در كودك، براي بيان مشكلاتش، قضاوت نکردن زودهنگام، مقصر جلوه ندادن كودك، داشتن اوقات فراغت با كيفيت با کودک و انجام فعاليت‌هاي لذت بخش دو طرفه، شنونده فعالی برای او باشند و باعث شوند که کودک به‌راحتی و بدون قضاوت، زمانی که در طول روز احساس ناامنی می‌کند، با والدین خود صحبت کند.